Mimar Sinân

  (1490-1588) yılları arasında yaşamış Kanuni Sultan Süleyman dahil üç büyük Osmanlı padişahı dönemindeki en büyük mimar ve yapı sanatçılarındandır. Osmanlı'nın en güçlü çağında yaşayan ve Kanuni Sultan Süleyman, II. Selim ve III. Murat olmak üzere, üç padişah döneminde mimarbaşılık eden Mimar Sinan, imparatorluğun gücünü simgeleyen mimarlık başyapıtlarının tasarlanıp uygulanmasında en büyük rolün sahibidir. Mimarın çok sayıdaki eserini inceleyenler, Sinan’ın depreme karşı bilinen ve gereken tüm tedbirleri aldığını söylemektedirler. Bu tedbirlerden biri, temelde kullanılan taban harcıdır. Sadece Sinan’ın eserlerinde gördüğümüz bu harç sayesinde, deprem dalgalarının emilmesi ve etkisiz hale gelmesi sağlanmıştır. 
Mimar Sinan’ın eserlerinin bulunduğu yerlerin seçimi de ilginçtir. Zeminin sağlamlaşması için kazıklarla toprak sıkıştırmış dayanak duvarları inşa ettirilmiştir. Mesela Süleymaniye’nin temelini altı yıl bekletmesi, temelin zemine tam olarak oturmasını sağlamak içindir. Yaptığı eserlerin birçoğu İstanbul’da olan Mimar Sinan 
84 cami, 52 mescit, 22 türbe, 
57 medrese, 7 okul ve darülkurra, 
17 imaret ve 3 darüşşifa, 
7 suyolu kemeri, 8 köprü, 
20 kervansaray, 35 köşk ve saray, 
6 ambar ve mahzen, 
48 hamam ve kaydı olmayanlarla beraber, üç yüz elliyi aşkın yapının baş mimarlığını üstlenmiştir.